2 en 3 mei 1997
Druk, krullig en overladen zijn adjectieven die dikwijls met barok verbonden worden. Toch zou deze eenzijdige omschrijving de voorstelling van de Leuvense Balletakademie onrecht aandoen. Wie zou er immers bezwaren kunnen bedenken bij een dansvoorstelling met een strakke structuur? Alle muziek in de voorstelling werd gecomponeerd door Johan Sebastian Bach. Hij was de leidraad, een zekerheid. Zijn muziek is soms krullig, soms zacht sprankelend, soms droef, soms vreugdevol, soms hoopvol. Verdriet, hoop en vreugde zijn dan ook de thema's die de grote verscheidenheid aan Bach-muziek structureerden. Het zijn abstracte gevoelens. Ideeën die in een expressievorm als dans hun fysieke verschijning vinden.
Druk, krullig en overladen zijn adjectieven die dikwijls met barok verbonden worden. Toch zou deze eenzijdige omschrijving de voorstelling van de Leuvense Balletakademie onrecht aandoen. Wie zou er immers bezwaren kunnen bedenken bij een dansvoorstelling met een strakke structuur? Alle muziek in de voorstelling werd gecomponeerd door Johan Sebastian Bach. Hij was de leidraad, een zekerheid. Zijn muziek is soms krullig, soms zacht sprankelend, soms droef, soms vreugdevol, soms hoopvol. Verdriet, hoop en vreugde zijn dan ook de thema's die de grote verscheidenheid aan Bach-muziek structureerden. Het zijn abstracte gevoelens. Ideeën die in een expressievorm als dans hun fysieke verschijning vinden.
Zowel de muziek, als het functioneel gebruik van kleur (donkere kleuren voor verdriet, wit voor hoop en felle, verzadigde kleuren voor vreugde) versterkten de gevoelens.
Een laatste structurerend element is het integreren van een totaal ander medium. Via videoprojecties werden hoofdstukken en dansen aan elkaar gelijmd. Maar het was meer dan lijm alleen. Via deze projecties werd ook extra informatie gegeven, er werd sfeer en ruimte gecreëerd, en de voorstelling werd een geheel om zeker niet te missen.
Choreografie: Goedele De Raeymaeker
Een laatste structurerend element is het integreren van een totaal ander medium. Via videoprojecties werden hoofdstukken en dansen aan elkaar gelijmd. Maar het was meer dan lijm alleen. Via deze projecties werd ook extra informatie gegeven, er werd sfeer en ruimte gecreëerd, en de voorstelling werd een geheel om zeker niet te missen.
Choreografie: Goedele De Raeymaeker